Macro's bijhouden: yay or nay?

Ik was nooit een voorstander van macro’s (macronutriënten: eiwitten, koolhydraten en vetten) tellen. Ik zei altijd: je moet gewoon meer verbranden dan er ingaat. Geen rocket science. Ik trainde superveel dus als ik gewoon gezond at en laag in m’n koolhydraten zat, ging het altijd prima. Het gevaar hiervan is alleen wel dat je ook niet bijhoudt of je wel voldoende goede stoffen binnenkrijgt. Want als je zes keer per week traint en bijna geen koolhydraten eet, dan kan dat ook juist voor cravings zorgen.

Omdat ik zolang ik me kan herinneren al met afvallen bezig ben geweest, van sapdiëten, het ziekenhuisdieet, Prodimed, Weightwatchers, appels tot 't dieptepunt van anorexia.. yup, tried it all. Dit heeft er wel voor gezorgd dat mijn relatie tot eten niet is wat het zou moeten zijn. Vooral als het even wat minder goed gaat, of als m’n leven onrustig is.. dan gaat het met mijn voeding echt alle kanten op. Ik kan dan ook niet echt vertrouwen op mijn lichaam als het aankomt op luisteren naar wat je lichaam nodig heeft. Mijn lichaam zegt namelijk alleen Milka nodig te hebben en ik heb zo’n vermoeden dat daar niet alles in zit dat een mens binnen hoort te krijgen ;)

Macro's tracken
Vorig jaar begon ik aan een dieet waarbij ik voor het eerst wel m’n macro’s moest tracken. Dus ik ging tegen m’n geloof in en kocht een keukenweegschaal. Voordat er ook maar iets in mijn mond ging, werd het gewogen en ingevoerd in myfitnesspal, een app die calorieën telt. Dit zorgde er zelfs voor dat ik in twee aparte pannen moest koken, want mijn vriend wou ook graag eten en die mocht natuurlijk niet uit mijn exact afgewogen pannetje eten. In het begin vond ik het fijn, ik maakte elke dag een schema waarbij ik precies genoeg eiwitten, vetten en koolhydraten binnenkreeg. Ik hoefde dus niet na te denken over wat ik moest eten en omdat ik alles invoerde lukte het me zelfs om m’n favo koekjes in huis te hebben zonder ze binnen 10 seconden naar binnen te werken. Ik werd zo iemand die koekjes in huis heeft en er dan alleen op zondag ééntje neemt. Dit ging gedurende mijn dieet eigenlijk heel goed, zondag mocht ik zelfs cheaten maar wel voor maximaal 3500 kcal. Dus ook als ik een hamburger wilde (lees elke zondag) dan voerde ik hem in. Ik viel in 12 weken 10 kg af dus eigenlijk zou je kunnen zeggen dat Macro’s tellen the way to go is. Eigenlijk wel.. of toch niet?

Volhouden
Want twaalf weken iets volhouden, dat kan iedereen wel. Maar ik was het na die twaalf weken dan ook wel meer dan zat. Ik wilde gewoon weer eens als een “normaal” mens eten zonder alles te hoeven wegen. Maar ik zou Jacinta niet zijn als ik niet volkomen doorsloeg de andere kant op. Het voelde alsof ik eindelijk kon eten zonder restricties, want ik hoefde het niet in te voeren. Ik vergat alleen dat die restricties niet waren om 'myfitnesspal' blij te maken maar om mezelf in shape te krijgen. Lang verhaal kort.. binnen twaalf weken zaten die tien kg’s er weer aan plus een paar bonus kg’s… en bedankt!

Ook op dit gebied is het denk ik de kunst om een middenweg te vinden, daar issie weer…. Balans! Het is goed om bewust te zijn van wat je eet, het is goed bewust te zijn van hoeveel calorieën er in een zak Maltesers zitten (WTF?!), maar ik gebruik het niet meer als houvast. Ik vind het fijn om af en toe even een dag mijn calorieën te tellen zodat ik zie wat ik ongeveer zou moeten eten. En daarbij kom ik weer terug op mijn eerdere instelling, het is geen rocket science om te weten dat die repen chocola ervoor zorgen dat ik aankom en dat als ik gezond en voedzaam eet ik afval. Dus of ik nou dertig of veertig gram havermout eet, couldn’t care less. Maar het is wel handig om te weten of ik genoeg eiwitten binnenkrijg zodat mijn spieren goed herstellen, dat ik genoeg carbs binnenkrijg zodat ik niet aan het eind van de dag als een soort zombie rondloop en alles wat ik zie wil opeten. Ik merkte ook echt dat ik super veel energie had toen ik genoeg van alles binnenkreeg, wat ervoor zorgde dat ik veel meer uit m’n trainingen kon halen en dus ook sneller resultaten behaalde.

Yay or nay?
Dus voor mij is er geen yay or nay als het gaat om macro’s tracken, het is een mwah. Yay om inzicht te krijgen, nay als het gaat om controle/houvast. Uiteindelijk is het de bedoeling om ooit wel weer een gezonde en normale relatie met eten te krijgen. In mijn ogen is dat niet alles wat je eet eerst te moeten wegen en in een app moeten toevoegen. With that being said ga ik wel weer even een schemaatje maken voor de komende week om mezelf even een schop de goede kant op te geven. Dat heb ik wel nodig na een weekendje weg met de familie, waarbij m’n broer het nodig vond om 1,5kg Belgische bonbons te kopen en ik het nodig vond om ze vooral zo snel mogelijk om te eten. Maar oh, wat waren ze lekker.

Jacinta is Social Media Creative voor DFFRNT Media. Volg haar ook op Instagram: @jacintamayora